Egchel in Beeld

1. De H.Jacobuskerk in de avondzon. Deze kerk werd in 1948 gebouwd mede door de grote financiële inspanning van de Egchelse inwoners. Maar liefst 250 gulden betaalde men toen per gezin. Of men hielp bij de bouw met hand en spandiensten. De kerk vormde het hart van onze gemeenschap. De stichting van de kerk is tevens de aanzet geweest voor vele verenigingen in onze gemeenschap. De kerk werd gebouwd toen Egchel 500 inwoners had, ze was toen altijd vol. Nu heeft Egchel bijna 1000 inwoners en is de kerk steeds vaker leeg.

2. Al enkele eeuwen heeft in de weidegebieden van Egchel vee mogen grazen. De straat zichtbaar in de horizon werd in het verleden Hertstraat genoemd. Van uit deze straat vertrok de herder met het vee van de boeren van Hertschap Achel. De hele dag vertoefde hij op de Egchelhei. De vlakte werd verkaveld en afgerasterd. Koeien liepen vrij rond maar dan in een afgemaakte weide. In 1948 werd met behulp van veel inzet van de bevolking de H.Jacobuskerk gebouwd. Deze koe is als het ware een symbool. In 2005 verdwenen namelijk de koeien voor de kerk. Dit was Egchel ten voeten uit.

3. Fietsers die op afstand langs komen, menen een militair kerkhof te passeren. De Egchelnaar is echter zeer trots op dit kerkhof. Niet alleen omdat hier onze familieleden zijn begraven. Nee, dit kerkhof is een symbool voor eenvoud en gelijkheid.

4. Op Basisschool De Kemp legt de basis bij de jeugd van Egchel voor het wij gevoel. Dit wij gevoel legde al de basis bij velen die nu actief betrokken zijn om de gemeenschap Egchel leefbaar te houden.Alleen met regelmatige woningbouw kan deze school instant worden gehouden.

5. Gemeenschapshuis 't Erf is van alle Egchelnaren. Het eerste gemeenschapshuis van Egchel was gevestigd in een mijnwerkersbarak. Na jaren van onderzoek werd in 1980 een koppeling gelegd waardoor nieuwbouw mogelijk was. Het gemeenschapshuis, de gymzaal van de gemeente en het verenigingslokaal voor Jong Nederland nemen in Egchel een belangrijke plaats in. Om het gemeenschapshuis aan het draaien te houden is hier de inzet van vrijwilligers onmisbaar. Iedereen in Egchel is erfgenaam.

6. "Ut Egchels hert". De mens wil ruimte en zich kunnen ontmoeten. Dat kan op dit plan op de hoek van de Kapelaan Nausstraat en de van Enckevoortstraat. Het is dan ook niet verwonderlijk dat dit ook het thema werd van het afgebeelde kunstwerk. Mensen ontmoeten zich nu tussen café Manders en 't Erf.

7. Dit is een markant stukje Egchel. Dit plein genaamd "in de Hook" is al eeuwen oud. We treffen het al aan op een kaart van 1734. Vaak was voor vestiging van boerderijen een kruispunt van wegen gelegen bij een ven een interessante plaats. Dit plein had in het verleden twee waterpoelen. Nuttig om te wassen, branden te blussen. Tevens heeft hier een kapelletje gestaan. De vorm veranderde enigszins, maar markant blijft deze hoek.

8. Mede dankzij regelmatige groei kan Egchel een school instant houden. Of dit in de toekomst mogelijk blijft zal de tijd leren. De wethouders Tielenstraat met de 15 starterswoningen is hier nog in aanbouw. Infebruari 2006 werd het bord door Marietje Tielen onthuld.

9. De 'Kepelse' entree van Egchel aan de Raadhuisstraat. In de jaren zeventig van de vorige eeuw liep hier slechts een smal paadje. Het droeg in de volksmond de naam "Koëbs Pedje". Toen Koëb Janssen kwam te overlijden werd al snel de Raadhuisstraat doorgetrokken richting Hoekerstraat.

10. Egchel is aangewezen als een belangrijk kassengebied. De horizon richting Panningen bestaat dan ook uit zeer veel glas. Behalve werkgelegenheid is het een fysieke scheiding tussen Panningen en Egchel. Egchel wil graag een dorp blijven.

11. De entree van Egchel vanuit de Roggelseweg gezien richting de Gielebnhofweg. Rechts zien we de naamgever van deze straat Gielenhof. In het verleden werd deze hof Gasthuishof of Manhuishof genoemd.. Ze kreeg in het verleden de naam van de familie Gielen. Schijnbaar is ze door verschillende generaties Gielen bewoond. Ook woonde hier generaties Van Knippenbergh 's. Het was een van de vier grootste boerderijen in Egchel.

12. Een van de entree wegen vanuit de Egchelhei. In 1965 werd het veelal natte heidegebied van Egchel geheel op de schop genomen. Zo ontstond het typische ruilverkavelingslandschap dat Egchel zo kenmerkt. De naam De Horsten is nog een kleine herinnering aan het verleden en heeft de betekenis van struikgewas.

13. De eerste boerderijen op de Egchel werd tussen 1820 en 1830 gebouwd. Toen er nog geen bemesting werd gebruikt was het armoe troef. De Egchelhei is sterk aan verandering onderhavig. Boerderijen worden afgebroken of krijgen andere bestemming. Het binnengebied van de Egchelhei is aangewezen als vestigingsplaats voor grote agrarische bedrijven. Nu wandelen toeristen over de Gruise Epper en bewonderen ons vlakke landschap met asperges, bieten, mais, granen, prei, aardbeien en appelboompjes. Niets zal de tijd tegenhouden en alles zal veranderen. Dat hoort bij de tijd. Dit beeld dat is vastgelegd in 2003 behoort reeds tot het verleden.

14. Een van de "drei hoëzen" op de Egchelhei. Vroeger woonde hier de familie van de Beucken, Smeets en nu Huberts. Midden op een verhoging in een akker bouwde men vroeger een boerderij. Lekker vrij en landelijk. Schuren, bomen staan zoals ze staan volgens de regels van de stichters. Vanuit dit huis vertrok in het verleden de melkkar richting Helden-Dorp naar de melkfabriek. Vandaar dat wij een Melkweg kennen in Egchel.

15. We zien een prachtige blik vanuit de Jacobusstraat richting Egchelhei. De zilveren streep is nog een kleine verwijzing naar de natte akkers. Thans gaat de ontwatering richting afwateringskanaal. De Egchelhei lag volgens de kaart van 1820 bezaaid met vennen en turfkuilen. De ruilverkaveling maakte alles recht.